2023 Betekende voor de zusjes Neema en Elisabeth uit lepra dorp Blessed Camp in Msambweni, Kenia het einde van een schoolperiode:

Neema rondde haar Highschool periode af in Noordwest Kenia. Ze gaat in 2024 naar een universiteit. Het is momenteel nog niet bekend welke universiteit het gaat worden. Haar kennende zal het de beste of een van de beste universiteiten van Kenia worden. We zijn al hard aan het sparen om haar collegegeld, boeken en eventueel verblijf te kunnen betalen.

Elisabeth was in november klaar op de lagere school. (Het schooljaar in Kenia is van half januari tot de laatste week van oktober). Ze gaat in januari 2024 naar een kostschool voor voortgezet onderwijs. Ook zij weet nog niet tot welke school ze toegelaten zal worden. Elisabeth zal dus het hutje bij haar ouders in het lepra dorp ruilen voor een kostschool en oa voor het eerst in haar leven op een matras in een echt bed slapen met echte lakens. Tot nu toe slaapt ze op de grond op bananenbladeren. En ze krijgt voor het eerst schoenen.

Sandra, het zusje van Floridah die in 2022 van ons naar kostschool mocht gaan, woonde met haar moeder en zusje in een dorpje in Noordwest Kenia. Ze zijn erg arm. Sandra werkte hard voor de kost en ze spaarde om naar de universiteit in Nairobi te kunnen gaan. Als ze genoeg gespaard had kon ze een semester elke dag naar de universiteit. Aan het eind van de periode moest ze weer stoppen, hard werken om de kosten voor een tentamen te kunnen betalen en dan tentamen doen. Daarna weer werken voor het volgende semester etc. Sinds april 2023 mag ze op onze kosten minstens een jaar naar de universiteit. Wij betalen haar collegegeld. Gelukkig betaalde iemand in Nederland een laptop en een camera voor haar. Mensen uit Nairobi betalen een kamer voor haar op de campus van de universiteit, zodat ze niet meer elke dag minstens 3 uur hoeft te reizen. We bekijken elk jaar of we genoeg geld hebben om weer een jaar collegegeld voor haar te kunnen betalen. We hopen dat ze veel andere kinderen naar school zal laten gaan als ze haar studie voltooid heeft en hopelijk een beter betaalde baan zal hebben. De ervaring van andere hulporganisaties is dat m.n. vrouwen die gestudeerd hebben arme kinderen naar school laten gaan.

Omondi Zadock is een jongen uit de sloppenwijk van Mombasa. Hij is wees. Zijn oma, de moeder van Melissa die sinds 2022 van ons naar kostschool mag gaan, zorgt voor hem in Noordwest Kenia. Omondi gaat elke dag naar school en verblijft na schooltijd bij oma. Gelukkig konden we ook zijn schoolkosten betalen.

Melissa en Floridah die sinds 2022 op dezelfde kostschool zitten moeten door de leraren en de directrice van de school regelmatig gestimuleerd worden om iets beter hun best te doen. De overgang van de sloppenwijk voor Melissa en leven in grote armoede in een klein dorpje van een paar hutjes waar Floridah woonde naar een grote besloten school is groot. De directrice laat af en toe weten dat de meisjes het naar de zin hebben op school, dat ze ook graag aan extra activiteiten als een zangkoor deelnemen, maar dat regelmatig leren nog niet helemaal in hun systeem zit. Wordt aan gewerkt.

Christina, Khadija, Saidi en Stephan vinden het heel leuk in de kostschool waar ze zijn. Ze leren goed. We betaalden ook in 2023 weer het salaris van een leerkracht in het lepra dorp, waardoor weer minstens 30 kinderen daar elke dag goed onderwijs en minstens 1 maaltijd per dag kregen. Ze kunnen hierdoor ook met andere kinderen spelen en lekker de hele dag kind zijn.

Onze contactpersoon Peter uit het lepra dorp logeerde in september 2 weken bij me. Het was meer dan 10 jaar geleden dat hij in Nederland was geweest. Hij kent ontzettend veel mensen in Nederland. Velen hebben we bezocht. Hij heeft hier heel veel spreekbeurten gehouden en hij heeft lesgegeven op scholen in Utrecht en Middelburg. Hij wil een nieuwe gemeenschap voor armen beginnen in Diani, ongeveer 30 km verwijderd van het lepra dorp. De instanties waarbij hij zijn verhaal vertelde doneerden gelukkig voor zijn nieuwe centrum en voor de mensen in het lepra dorp. Wegens de overstromingen van de laatste tijd in Kenia en de gestegen voedselprijzen hebben mensen in het lepra dorp honger. Soms hebben ze een paar dagen achtereen geen eten. Ik heb een aantal Nederlandse contacten van onze contactpersoon Peter gebeld met de vraag of ze iets wilden doneren, zodat we tenminste de kinderen in het lepra dorp de eerstkomende tijd elke dag een maaltijd kunnen geven. Dat is gelukt.

In 2023 heeft stichting Keti Utulie weer hoezen voor yogakussens laten maken op een school in een sloppenwijk van Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh. De hoezen worden gemaakt door leerlingen die op die school een praktijkopleiding krijgen en er ook gelijk leren lezen, schrijven en rekenen. Na hun opleiding krijgen ze een baan bij een bedrijf dat hen niet uitbuit. Door de hoezen daar te laten maken steunen we de school en de leerlingen. De hoezen worden door de voorzitter van de stichting gevuld en stichting Keti Utulie verkoopt ze met een kleine winst.

Ook verkochten we weer handgeweven omslagdoeken uit Nepal. Twaalf vrouwen daar maken collectief de omslagdoeken, zodat ieder een inkomen voor hun gezin verdient.

In Burkina Faso worden handgemaakt bronzen beeldjes voor ons gemaakt. Het zijn vrouw- figuren in yoga of meditatie stand. De beeldjes zijn bij ons te koop.

Dit jaar heeft de voorzitter van Stichting Keti Utulie weer heel veel inklapbare iepenhouten meditatiebankjes gemaakt en verkocht. Ik denk dat minstens 2 iepen uit de stad Utrecht hiervoor zijn gebruikt. De bomen hadden de iepziekte.

Sinds Sinterklaas uit Nederlands vertrokken is rijdt er een wagonnetje op een modelspoorbaan in een van de mooiste kerstetalages in Nederland: de etalage van een ijzerwinkel in Utrecht. We hopen hierdoor meer naamsbekendheid en extra donaties te krijgen. Het treintje is te zien op de website van stichting Keti Utulie in het filmpje van RTV-Utrecht.

Dankzij de verkopen en de donateurs die ons gelukkig elke keer weer steunen konden we ook dit jaar weer onze liefdevolle bijdrage aan de samenleving leveren. Natuurlijk zijn we ook de mensen die ons uitnodigen voor retraites of die reclame voor ons maken bij hun cursisten ontzettend dankbaar. Alle opbrengsten uit verkopen gaan naar de stichting. Niemand verdient er iets aan. We maken het geld rechtstreeks over naar de scholen en het lepra dorp in Kenia. De lijntjes zijn dus heel kort.

Ik vond het weer een prachtig jaar en ik ben dankbaar, omdat we weer veel mensen blij kon maken met onze prachtige producten en omdat veel kinderen in Kenia nog steeds uitzicht hebben op een “rijker” leven.

Liefdevolle groet,
Henk Tennekes
Voorzitter Keti Utulie